Yeni Komünizm
Editör Notu: Bob Avakian’ın aşağıdaki makalesi 22 Nisan 2022 tarihinde yayınlanmıştır. Bu önemli makalenin çevirisini takipçilerimizin dikkatine sunarız.
Kaynak için bkz: UKRAINE: WORLD WAR 3 IS THE REAL DANGER, NOT A REPEAT OF WORLD WAR 2 | revcom.us
Revcom.us’ta 1 Mayıs’ta Los Angeles ve New York’ta gerçekleştirilecek yürüyüş ve mitinglere yönelik yapılan çağrılarla birlik halinde ve meselenin öneminin daha fazla açıklanmasına yönelik şu önemli sloganlar yer alıyor:
ABD/NATO İLE RUSYA ARASINDAKİ SAVAŞA HAYIR! 3. DÜNYA SAVAŞINA HAYIR!
SÖKÜLMESİ GEREKEN İNSANLIK DEĞİL, BU SİSTEMDİR!
ONLARIN GELECEĞİNİ KABUL ETMİYORUZ—
GERÇEK BİR DEVRİM İÇİN ÖRGÜTLENME ZAMANIDIR!
Savaşlardaki ilk kayıpların hakikatler olduğuna dair eski bir söz vardır. Bu durum Ukrayna’daki savaşla birlikte dikkat çekici bir şekilde kanıtlanmıştır. İki taraf da -yalnızca Ruslar değil, aynı zamanda ABD ve Ukrayna hükümetleri ve onun “müttefikleri” de dahil- bu savaşın neyle ilgili olduğuna dair amansız çarpıtmalara kalkışıyorlar. Bu emperyalist ülkedeki insanlar açısından “kendi” yöneticilerimiz (ve onlarla müttefik olanlar) tarafından ortaya atılanların farkında olmak, bunları eleştirel bir şekilde incelemek ve bunların söylediklerini gerçeklik karşısında tartmak özellikle önemlidir.
Gerçek şu ki, ABD “anaakım” medyasında Ukrayna’daki savaşla ilgili “haber” olarak aktarılan şeyler, aslında “bizim” emperyalist yöneticilerimizin kaba çarpıtmalarla dolu kitlesel propaganda saldırılarıdır. Diğer makalelerde bu propaganda saldırısının parçası olan birçok çarpıtma ve yalanı incelemiştim. (1) Burada, bu durumun belirli ve özellikle de tehlikeli bir boyutundan bahsedeceğim: Rus hükümdarı Putin’in Hitler gibi olduğu ve “eğer onu şimdi Ukrayna’da durdurmazsak, çok yakında NATO ülkeleri de dahil diğer ülkeleri işgal edeceği” (Hitler’in 2. Dünya Savaşı’na yol açan birbiri ardına ülkeyi işgal etmesine benzer şekilde) fikrinden bahsedeceğim. Bu nosyona genellikle Putin’in mantıksız biri olduğu ve çılgın hırslarının peşinde her türlü çılgınlığı yapabileceği iddiası eşlik ediyor.
İlgili ve çok tehlikeli bir argüman şudur: “3. Dünya Savaşı korkusunun bizleri Putin’i Ukrayna’da yenmek için gerekli olanı yapmaktan alıkoymasına izin veremeyiz, ya saldırganlığına bir son vereceğiz ya da her saldırgan hamle yaptığında veya saldırgan bir tehditte bulunduğunda ona boyun eğmek durumunda kalacağız.”
Eğer bu durum o kadar da ciddi olmasaydı, ortaya atılan bu argümanlara yanıt olarak 1960’larda popüler hale gelen bir esprinin can alıcı cümlesini tekrarlamak ilgi çekici olabilirdi: “Biz emperyalistler derken ne demek istiyorsun?”
Esprinin orijinalinde, The Lone Ranger (Maskeli Süvari) ve “yerli yardımcısı” Tonto, düşman yerlilere karşı savaştıkları bir esnada Maskeli Süvari şöyle der:
“Etrafımız sarılmış gibi görünüyor Tonto!”
Tonto’nun yanıtı şöyledir: “Biz derken ne demek istiyorsun beyaz adam?!”
Açıkçası Ukrayna’daki savaşla birlikte bugünkü durum bir şaka değildir; fakat mesele şu ki, bu savaşa dahil olan her iki taraftaki emperyalistlerin çıkarları halk kitlelerinin çıkarına değildir ve aslında buna temelden karşıttır. Ayrıca riskler ve potansiyel sonuçlar çok derin olduğu ve riskler çok tehlikeli olduğu için -insanlığın geleceğini ve insanlığın bir geleceği olup olmayacağını kapsamaktadır- olan bitenin gerçekliğini gün ışığına çıkarmak için bazı şeylere derinlemesine ve belirli bir uzunlukta girmek gerekiyor. Bu çatışmada farklı çatışan güçlerin amaçları nelerdir ve tüm bunların karşısında insanlığın çıkarları nerededir?
Çarpıtmalar ve Çok Gerçek Tehlikeler
Bu yazının devamında Putin/Rus emperyalistlerinin asıl amaçlarından bahsedeceğim. Ancak bundan önce, “bizim” emperyalistlerimizin (ve onların NATO “müttefiklerinin”) neler yaptığını incelemek önemlidir. ABD emperyalistlerinin iddia ve eylemlerinin değerlendirilmesinde çok önemli temel bir yönelim noktası olarak, şu temel gerçeğin farkında olmak ve açıkça akılda tutmak gerekir:
“ABD, açık ara diğer ülkelerdeki işgaller, darbeler ve diğer şiddet içeren müdahalelerin rekorunu elinde tutmaktadır. Örneğin Yemen’de bugüne kadar yaşanan vahşetlerin sorumlusu olmaya devam etmiştir ve bu Rusya’nın Ukrayna’da yaptıklarından çok daha kötüdür. (Revcom.us’ta ABD emperyalizminin suçlarının kapsamlı bir teşhiri ve analizi yer almaktadır.)” (2)
Resmin önemli bir parçası olarak bununla birlikte, Putin’in Hitler’e nasıl benzediği konusundaki (yukarıda belirtilen) tartışmalara ve “3. Dünya Savaşı korkusunun, onu şimdi durdurmak için yapılması gerekenleri yapmaktan bizi alıkoymasına izin veremeyiz” düşüncesine geri dönelim. Bu argümanları gerçekliğe karşı tartalım. Durumun önemli bir yönü, bugün dünyada ABD’nin başını çektiği güçlü ve saldırgan bir askeri ittifak olan NATO’nun varlığıdır. Ve belirleyici önemi şudur: Hem ABD hem de Rusya binlerce nükleer silaha sahiptir. Tek başına bu faktörler, bugünkü durumun 2. Dünya Savaşı’na yol açan durumdan çok farklı olduğu anlamına gelir.
Gerçek şu ki, Putin’in NATO üyesi ülkelere saldırmak niyetinde olduğu iddiasını destekleyecek hiçbir kanıt yoktur; bu durum güçlü ve nükleer silahlı ordusuyla ABD’nin müdahalesini derhal “tetikleyecektir”. (Bu önemli nokta makalenin ilerleyen kısımlarında bahsedeceğim bir şeydir.)
Hem Rusya hem de ABD/NATO, nükleer silahlı rakipleriyle doğrudan askeri çatışmaya girmeden hedeflerine ulaşmaya çalışmaktadır. Rusya’nın kolay veya hızlı bir şekilde yenilmeyeceği düşünüldüğünde, ABD emperyalistleri, Ukrayna’daki savaşın Rusya’yı zayıflatacak ve NATO’yu ve genel olarak “batı” emperyalizmini güçlendirecek şekilde bir süre “sürdürülmesini” aslında kendi çıkarlarına görüyorlar. ABD/NATO’nun Ukrayna’ya devasa silah tedariki, şimdiye kadar bu savaşı uzatma hedefine hizmet etmiştir ve Rusya’nın ilk hedeflerinin boşa çıkmasına önemli ölçüde katkıda bulunmuştur. Elbette savaşı uzatmak Ukrayna halkının acılarının devam etmesine ve artmasına neden oluyor. Ancak bu acıları propaganda saldırılarında kullanmalarına rağmen sivil kayıpların dikkate alınması durumu emperyalistlerin alaycı hesaplarında birincil faktör değildir. Bu durum ABD’nin bugüne kadar tüm dünyadaki savaşlardan sorumlu olduğu büyük katliamda da görülebilir. 1990’larda Bill Clinton yönetiminde Dışişleri Bakanı olan Madeleine Albright tarafından da açıkça ifade edilmiştir. Kendisi ABD’nin Irak’a yönelik yaptırımlar yoluyla 500.000’i çocuk olmak üzere bir milyondan fazla insanın öldürülmesinin ABD emperyalist çıkarlarının peşinde “buna değer” olduğunu açıkça belirtmiştir.
Ancak tekrar tekrar gösterildiği gibi, niyetler her ne olursa olsun, olaylar -özellikle savaşın kendi dinamikleri bir kez işledikten sonra- “niyetleri aşabilir” ve başlangıçta hiçbir tarafın istemediği veya beklemediği koşullara ve sonuçlara yol açabilir. Mevcut durumda, Ukrayna’daki savaşla birlikte böyle bir dinamiğin “devralması” ve gerçekten korkunç sonuçlara yol açabilecek oldukça gerçek bir tehlike bulunmaktadır. ABD/NATO ile Rusya arasında, bir bütün olarak insan medeniyeti için oldukça gerçek bir tehdit oluşturabilecek, nükleer silahların kullanılmasıyla gerçek bir savaş olasılığıdır bu.
Bu bağlamda, bu ülkedeki medyanın, Rusya’nın Ukrayna’da işlediği korkunç savaş suçları suçlamalarını, bu suçlamalara destek vermek ve “canlı tutmak” amacıyla bireysel acıların çarpıcı resimlerini ve unsurlarını durmaksızın tekrarladığının kesinlikle farkında olmak önemlidir. Bu medya açıkça bu suçlamalarla ilgili herhangi bir gerçek soruşturmayla -yani bunların doğru olup olmadığıyla veya ne dereceye kadar doğru olduğuyla ya da diğer yandan bir miktar çarpıtma içerip içermediğiyle- ilgilenmemektedir. Bu suçlamalar basitçe gerçekmiş gibi ve Rusya’yı savaş suçlarıyla suçlamanın temeli olarak sunulmaktadır. Şimdi şu var, bu suçlamaların en azından birçoğunun doğru çıkması aslında şaşırtıcı olmaz. Ancak bu ülkedeki medyanın siciline bakıldığında, ABD askeri saldırganlığını haklı çıkarmak için -örneğin Irak’ta ve ondan önce Vietnam’da- tekrar tekrar yalanlar yayınlanmıştır. Bu medyanın Ukrayna’daki savaş hakkında söylediği her şeyi “gerçek gibi kabul etmeyi” reddetmek son derece önemlidir.
Bu aynı medya, özellikle Putin ve Rusya’yı Ukrayna’da bir tür “benzeri görülmemiş” savaş suçlarından kaynaklı suçlu olarak tasvir ederken, ABD’nin Irak ve Afganistan’daki savaşlarının neden olduğu büyük yıkımın yanı sıra, ABD’nin ağır sorumluluk taşıdığı son yıllardaki işgaller, darbeler ve diğer ülkelerdeki diğer şiddet içeren müdahalelerle dolu tarihle birlikte Yemen’deki çok daha kötü yıkım ve acıları yayınlamayı ve canlı tutmayı reddetmektedir.
(Ukrayna’daki halkın gerçek acılarını öğrenen insanların onlara sempati duyması ve bu acıyı hafifletmeye yardımcı olabilecek bir şeyler yapmak istemesi anlaşılabilir olsa da, bu insanlar sempatilerinin acımasız bir şekilde manipüle edildiğini ve ABD’deki insanları kendi hükümetlerinin Ukrayna’daki savaşta emperyalist hedeflerini desteklemesini amaçlayan kitlesel propaganda saldırısına entegre edildiğinin farkında olmalıdır. Aynı zamanda bu ülkedeki insanlar için, çok sayıda çocuk da dahil olmak üzere Yemen’deki insanların daha da büyük acılarından haberdar etmek için bu tür bir kampanya yürütülmediği ortadadır. Bu ülkedeki egemen kurumların Yemen’de çok büyük acı çekenlere insani yardım kampanyasını teşvik etmek için benzer bir çabası yoktur. Bu durum ABD emperyalizminin Yemen’de derinden karıştığı korkunç suçlara şüphesiz ışık tutacak bir şeydir.)
Özellikle tehlikeli olan şey, bu ABD propaganda saldırısının ABD’nin Ukrayna’daki savaşa doğrudan katılımı için (Rusya tarafından işlenen “vahşetleri” durdurmak) ve ABD hükümeti ve onun “başkomutanının” gerçekleştirdiği sözde “benzeri görülmemiş” savaş suçlarını işlemesinden dolayı “ödüllendirilmesinin” önüne geçmek için bu kadar fazla “kamu duyarlılığının” oluşturulduğu bir durum yaratmadaki etkisidir. Biden “kendi propaganda saldırılarının kurbanı” oldu ve başlangıçtaki niyetlerine ve bunu yapmayacaklarına dair defalarca açıklamalarına rağmen Ukrayna’ya doğrudan askeri müdahalede bulunmak zorunda kaldılar.
Halihazırda bu türden ters bir “mantık”, Demokrat Senatör Chris Coons gibi ABD emperyalizminin bazı etkili temsilcilerini, ABD’nin ABD’ye karşı Ukrayna’yı Rusya’ya karşı silahlandırmaktan, doğrudan savaşa katılmaya geçmelerini gerektirecek bir savaş zamanının gelebileceğini iddia etmeye yöneltiyor.
Bununla birlikte, burada başlangıçta bahsettiğim argüman türleri var. Putin’i Hitler’le karşılaştıran ve 3. Dünya Savaşı tehdidinin “bizi” Putin’i yenmek için yapılması gerekeni yapmaktan alıkoyamayacağında ısrar eden argümanlar. Bu tür argümanlar, ABD/NATO’nun Ukrayna’daki savaşa doğrudan müdahale etme, Rusya ile korkunç sonuçlara yol açabilecek ve hatta insan uygarlığını ortadan kaldırabilecek nükleer savaşı tırmandırabilecek bir çatışmaya yol açma olasılığını da artırıyor.
Bu durum, “bizim” emperyalistlerimizin ve onların medyasının, Rus saldırganlığını yalnızca “Putin gibi otokratik bir delinin” işleyebileceği bir tür aşırı savaş suçu olarak son derece çarpık ve tek taraflı sunumuyla amansız bir propaganda saldırısına kapılmamasının insanlar için neden hayati önem taşıdığını daha da vurgulamaktadır. Gerçek şu ki, ABD tarihi boyunca ve bugüne kadar çok daha kötü savaş suçlarından ötürü suçludur.
(Ayrıca ABD’nin nükleer silahları fiilen kullanan tek ülke olduğunu hatırlamakta fayda var. 2. Dünya Savaşı’nın sonunda Japon şehirleri Hiroşima ve Nagazaki’ye attığı atom bombaları anında yüz binlerce sivili yakmış ve bu atom bombası saldırılarından kurtulan birçok kişiye korkunç acılar yaşatmıştır.)
Bu durum ABD’nin Ukrayna’ya doğrudan askeri müdahalesinin -ya da buna “zemin hazırlamaya” hizmet edecek girişimlerinin- kesinlikle reddedilmesi çağrılarını ve bu yönde argümanları daha açık ve acil hale getiriyor. ABD’nin Ukrayna’ya doğrudan askeri müdahalesi kesinlikle reddedilmelidir ve (Senatör Coons gibi) bu tür argümanları öne süren insanların insanlığın olası yıkımına son derece tehlikeli “katkılarıyla” böylesi savaş tacirleri keskin bir şekilde teşhir edilmeli ve etraflı bir şekilde kınanmalıdır.
Bob Avakian’ın burada referans verdiği diğer makaleler şunlardır:
*Sean Penn’in Çılgın Deliliği ve Nükleer Savaş Tehlikesi | Yeni Komünizm (yenikomunizm.com)
*“Yasal Gangsterler” – Nükleer Silahlı Gangsterler | Yeni Komünizm (yenikomunizm.com)
Ukrayna’daki Savaşın Doğru ve Bilimsel Analizi
Bütün bunlar aynı zamanda Ukrayna’daki savaşta gerçekte neler olup bittiğine dair doğru ve bilimsel bir anlayışa sahip olmanın neden bu kadar önemli olduğunu ortaya koymalıdır. Önceki bir makalede, Ukrayna’daki mevcut savaşa katkıda bulunan önemli unsurlardan ve özellikle bu ülkenin emperyalist yöneticilerinin eylemlerinden bahsetmiştim:
Ukrayna’da bu savaşa yol açan olaylarda ABD’nin rolüne bakalım. Hem Demokratlar hem de Cumhuriyetçiler yönetimindeki ABD hükümeti, 1990’ların başında Sovyetler Birliği ve onun askeri bloğu olan Varşova Paktı’nın sona ermesinden sonra ne yaptı?
1990’lardan başlayarak, Sovyetler Birliği’nden geride kalanın zayıflamış bir Rusya olduğunu kabul eden ABD emperyalistleri, gerçekte oldukları şekliyle gangsterlik yaparak imparatorluklarını daha da genişletme fırsatını yakaladılar. Saldırgan askeri ittifaklarını (NATO) önceki Varşova Paktı ülkelerine yaymayacaklarına dair “sözlerinden” geri döndüler. Bu vaadi göz ardı eden ABD emperyalistleri, NATO’ya Rusya’ya yakın ve bazı durumlarda gerçekten sınır komşusu olan ülkeleri dahil etmek için harekete geçtiler. Tüm bunların bir parçası olarak ABD, son yıllarda Ukrayna’ya defalarca müdahale etti ve orada Rusya’ya daha dost olan hükümetleri devirmek ve onların yerine 2014’te olduğu gibi “batı” emperyalizmine meyilli hükümetler yerleştirmek için komplolar yürüttü.
Rusya’nın Ukrayna’yı işgal etme kararında önemli bir rol oynayan tüm bunlardaki kilit unsur, Ukrayna hükümetinin NATO’ya katılmak istemesi şeklindeki ABD yanlısı açıklamaydı. Ukrayna, Rusya sınırındaki büyük bir ülkedir. Revcom.us’taki makalelerin belirttiği gibi: Eğer Meksika hükümeti Rusya’nın başını çektiği bir askeri ittifaka katılma niyetini açıklasaydı, bunun ne anlama geleceğini ve ABD yöneticilerinin ne yapacağını bir düşünün! (3)
Bu makalede ayrıca şunu da vurgulamıştım:
Bunların hiçbiri Rusya’nın Ukrayna’yı işgalini “haklı kılmaz”. Ancak bunu daha geniş bir bağlamına ve gerçekler ışığına koyar. ABD emperyalistlerinin bu savaştaki gerçek niyetlerinin ne olduğuna ışık tutar. ABD’nin buradaki asıl hedefi ve amacı, daha zayıf bir ülkenin kendisini daha güçlü bir saldırgana karşı savunmasına yardımcı olmak değil; ABD emperyalizminin egemenliğini güçlendirmek için emperyalist bir rakip olan Rusya’yı (ve muhtemelen bu noktada Rusya ile bir tür işbirliği ilişkisi içinde olan Çin’i de zayıflatmak) ve özellikle de ABD ve diğer NATO ülkeleri arasındaki bölünmeleri artıran Trump’ın eylemleriyle NATO’nun zayıflamasının ardından NATO’yu yeniden güçlendirmektir.
ABD şimdi Rusya ile “vekalet savaşı” yürütüyor. Rusya’ya karşı ekonomik savaş (“yaptırımlar yoluyla”) yürütürken aynı zamanda Ukrayna’yı kitlesel olarak silahlandırıyor. (4)
Bu çatışmanın her iki tarafındaki emperyalistlerin ne anlama geldiğinin özüne değinmek gerekirse:
Diğer bir nokta -özellikle ABD emperyalizmi ve medyasının amansız propaganda saldırısındaki yalanlar ve çarpıtmalar göz önüne alındığında- bir yanda ABD/NATO ile diğer yanda Rusya arasındaki çatışmanın “demokrasi ve otokrasi arasındaki” bir çatışma olmadığı, bunun rakip emperyalistler arasındaki bir çatışma olduğu gerçeğidir. (Daha önce de belirttiğim gibi, NATO üyesi olan Türkiye’nin kendisi “otokratik” bir hükümet tarafından yönetilmektedir, ve benzer durum kendisi aynı zamanda bir NATO üyesi olan Polonya için de geçerlidir.) (5)
Putin/Rus Emperyalizminin Gerçek Amaçları
Putin’in amaçları meselesine giriş ve temel bir yönelim – yöntem noktası olarak, Putin’in “ruh halinin” ne olduğu konusunda bir bilgi sahibi olduğumu iddia etmediğimi açıkça belirtmem önemlidir; muhtemelen bu durum ABD medyasında bu tür bilgilere sahip olduğunu iddia eden “analistler” için de geçerlidir. Ancak Putin’in/Rus emperyalistlerinin Ukrayna’daki bu savaştaki temel amaçlarından bazılarının aslında ne olduğunu tespit etmek mümkündür.
Burada anlatılanlar ışığında, bir bölümün -ve acil hedefin- Putin’in/Rus emperyalistlerinin Ukrayna’daki bu savaşta peşine düştüğü şey Rusya’nın etrafındaki (özellikle de Ukrayna’nın NATO’ya dahil edilmesi yoluyla) NATO genişlemesini ve NATO’nun Rusya’yı (özellikle büyük nüfus ve hükümet merkezlerini içeren Rusya’nın batı kısmını) “kuşatmasına” karşı koymayı durdurmaktır.
Rusya ayrıca bu savaştaki amacının Putin’in Rusya için bir tehdit olduğunda ısrar ettiği Ukrayna’daki militarizasyona ve “Nazileştirmeye” son vermek olduğunu iddia etmektedir. NAZİ unsurlarının Ukrayna ve hükümetinde bulundukları iddiaları, ABD’deki ve Ukraynalı yetkililer de dahil olmak üzere diğer ülkelerdeki politikacılar ve medya tarafından defalarca alay konusu olmuştur. Bu iddianın sözde “çürütülmesi” olarak, Ukrayna hükümetinin başkanı Volodymyr Zelensky’nin kendisinin aslında bir Yahudi olduğu gerçeğine atıfta bulunuyorlar. Sanki bu durum bir şekilde Nazilerin Ukrayna’daki nüfuzu hakkındaki suçlamayı “otomatik olarak çürütüyor”. (6)
Ancak gerçekler gerçeklerdir; ve gerçek şu ki, NAZİ güçleri Ukrayna’daki son olayların şekillenmesinde önemli bir rol oynamıştır ve bazıları hükümet kurumlarına ve özellikle de orduya entegre edilmiş durumdadır. Bununla birlikte, Rusların temel amacı Ukrayna’yı “Nazilerden arındırmak” ya da özellikle doğu Ukrayna’daki Rus yanlısı halkı korumak değildir; bir kez daha NATO’nun Rusya’yı “kuşatmasına” karşı koymaktır. Ve bunun da ötesinde, ABD emperyalizminin egemen konumuna karşıt olarak daha geniş olarak dünyadaki Rus emperyalist çıkarlarının peşinden koşmaktır.
Raymond Lotta’nın yakın tarihli bir konuşmasında belirttiği gibi:
Ruslar, özellikle 2014’ten itibaren Ukrayna’nın Rusça konuşan kesimlerini Rusya’dan ayrılmak ve Rusya ile müttefik olmaları veya birleşmeleri için desteklediler. 2016-17’de ABD liderliğindeki NATO, Polonya’ya ve Rusya’yı sınırlayan (ve Rusya’nın en büyük ikinci şehri olan St. Petersburg’a çok yakın olan) Estonya, Litvanya ve Letonya gibi diğer Baltık ülkelerine gelişmiş silahlara sahip savaş grupları yerleştirdi. Bu arada Ukrayna, ABD’ye yaklaştı ve ABD’nin hakim olduğu NATO askeri ittifakına katılma kararlılığını ilan etti. Bunlar, Rusya’nın Şubat ayı sonlarında Ukrayna’yı işgalinin arka planıdır.
Rus işgali, Putin’in iddia ettiği gibi Ukrayna’nın Nazilerden arındırılmasıyla ilgili değildir. Bu işgal, Rusya’nın ABD ile rekabetini desteklemek için tasarlanmıştır: Yani daha fazla nüfuza sahip olmak ve Avrupa, Orta Asya ve Orta Doğu’ya odaklanan rakip bir Rus güç kutbu yaratmak. ABD ise Rusya’yı zayıflatmak ve Rusya’nın emperyalist gücünü daha da pekiştirmesini ve ABD’nin hakim olduğu ve asıl fayda sağlayan bir güç olarak mevcut dünya düzenine karşı çok daha büyük emperyalist meydan okumaları engellemek için Ukrayna’yı silahlandırmaktadır. (7)
Bu tür motivasyonlar ve hedefler -kapitalist-emperyalist sistemin temel doğası üzerinde temellenir ve rekabet halindeki emperyalist devletlerin liderlerinin zorunluluklarına dayanır- yani Ukrayna’da savaşı yönlendiren ve bu kadar ciddi tehlikeler oluşturan kişilere, örneğin Putin’in (ya da öte yandan Biden ve temsil ettiği ABD emperyalistlerinin) irrasyonel ve basitçe “güç delisi hırslarına” dayanmaz.
Bu bağlamda Putin’in son birkaç on yılda ne yaptığını ve ne yapmadığını belirtmekte fayda var. Putin, Gürcistan’a (Rusya sınırındadır), ardından Kırım’a (Ukrayna’nın bir parçası olan ancak 2014’te Rus kuvvetleri tarafından işgal edilmiş ve fiilen Rusya’ya “ilhak edilmiştir”) askeri saldırılarla; ayrıca (ABD ve Rusya’nın karşı tarafları desteklediği) Suriye’deki gibi çatışmalarda ve şimdi bir bütün olarak Ukrayna’nın işgali ile, NATO ile doğrudan karşı karşıya gelmekten kaçınırken hedeflerine ulaşmaya yönelik şekillerde hareket etmiştir. Ve Putin’in diğer nedenlerle birlikte Ukrayna’ya karşı hareket ettiği -çünkü Ukrayna NATO’nun bir parçası değildir- bunu NATO’nun bir parçası olmadan önce ve NATO’nun bir parçası olmasını önlemek amacıyla yaptığı söylenebilir.
Putin, eğer Ukrayna’nın NATO’nun bir parçası olmasını bekleseydi (ki yine Ukrayna bunu yapma arzusunu ve niyetini ilan etmişti), bu durumda Ukrayna’ya yönelik bir saldırı tamamen başka bir çatışma düzeni oluşturacaktı. Örneğin ABD/NATO’nun bu şekilde saldırıya uğrayan bir NATO ülkesinin askeri olarak “savunmasını” “yasal olacağı” bir durum olacaktı. Bu durumda ABD/NATO’nun Rusya’ya doğrudan karşı çıkmaması ve Rusya’ya askeri olarak müdahale etmemesi, emperyalist gangster mantığının hesaplarına göre, Putin/Rusya’nın “nükleer şantajına boyun eğmek” olacaktır, ki bunların hepsi de ABD ve NATO emperyalistlerinin izin veremeyeceği şeylerdir. Yine burada etkin ve önemli olan bir nokta Ukrayna’nın NATO’nun bir parçası olmadığıdır. Bu nedenle Rusya’nın Ukrayna’ya saldırması (otomatik veya zorunlu olarak) ABD/NATO ile doğrudan bir askeri çatışmayı “tetiklemez”.
Bu durum, bazı ABD emperyalist çevrelerinden gelen Ukrayna’ya askeri olarak doğrudan müdahale etmemenin Putin’in çatışmanın “şartlarını belirlemesine” izin verdiği iddiası veya şikayetiyle önemli ölçüde bağlantılıdır. Bu konu CNN’in “ulusal güvenlik muhabiri” Jim Sciutto tarafından, Ukrayna’da doğum hastanesini tahrip ettiği anlaşılan bir uçağı neden ABD’nin düşürmediğini ilk kez sorduğu bir basın toplantısında açıkça dile getirilmiştir. Ardından bunun 3. Dünya Savaşı’nı başlatabileceği söylenince Sciutto ısrar etmiştir: “Fakat bu durum Putin’in şartları belirlemesine izin vermiyor mu?”
Sorunun cevabı, Rusya’nın bu savaşın “şartlarını ABD/NATO’dan daha fazla belirlemesinin” muhtemel olduğudur, çünkü Rusya doğrudan Ukrayna ile savaştadır. ABD (en azından şimdiye kadar) bu çatışmaya doğrudan askeri olarak dahil olmadığı ve olmayacağı konusunda ısrar ederken, ancak bunun yerine Ukrayna’ya büyük miktarda silah sağlayarak ve Rusya’ya karşı yaptırımlar yoluyla ekonomik savaş yürüterek (ve başka şekillerde destek sağlayarak) yer alacaktır.
Ancak (Sciutto ve diğerleri tarafından) bu argümanda gerçekte içerilen şey çok daha sinsi ve tehlikelidir. ABD’nin (ve NATO’nun) doğrudan askeri olarak müdahil olması gerektiği bir argümandır. Özellikle -görünüşe göre ABD’nin yenilmez askeri gücüne dair kana susamış bir hisle sarhoşça ve görünüşe göre Afganistan ve Irak’taki “hayal kırıklıklarından” sonra bu sözde yenilmez gücü bir kez daha gösterme isteğiyle- bu argüman çizgisi (doğrudan ABD/NATO askeri müdahalesi için), Rus ordusunu Ukrayna’yı işgallerinde zayıf gibi gösteren unsurlarca teşvik edilmekte ve “desteklenmektedir”. (En azından şimdiye kadarki durum, yani bunu yazdığım sırada neticesi halen belirsiz olan Ukrayna’nın doğusundaki büyük taarruzdan öncesi durum böyledir.)
Yapmamız Gerekenler – İnsanlığın Çıkarları Nelerdir?
Bütün bunlardan, ilgili tüm farklı ülkelerdeki halk kitlelerinin çıkarlarının ve bir bütün olarak insanlığın bu çatışmanın her iki tarafındaki emperyalistlerinkiyle temelden karşıt olduğu açıkça anlaşılmalıdır. Bu anlayışla birlikte ne yapmamız gerekiyor?
Bu savaşın her iki tarafındaki emperyalistlerin eylemlerinin bir an önce durdurulması elbette her yerdeki halk kitlelerinin çıkarına olacaktır. Ancak gerçek şu ki, bizler -ilgili ülkelerdeki ve bir bütün olarak dünyadaki halk kitleleri- farklı hükümetlerin ne yapacağını doğrudan ve acil olarak belirleyemeyiz. Toplumun yönünü belirlemek için, bu emperyalist (ve diğer) zalimleri devirmek ve kökten farklı ve özgürleştirici bir sistemi meydana getirmek için bir devrime ihtiyacımız var. Şimdi yapabileceklerimiz ve yapmamız gerekenler -bu emperyalistler hâlâ iktidardayken- bu tür bir saldırganlıktan geri çekilmek zorunda kalacakları bir duruma katkıda bulunmak amacıyla her tarafta askeri saldırganlığa karşı gelmek ve hareket etmektir. Savaşa doğrudan dahil olduğu kadar dolaylı da dahil olmak üzere, geçmişte ve özellikle de 1970’lerde Vietnam’daki savaşta olduğu gibi, ABD’deki (ve diğer ülkelerdeki) geniş halk safları arasındaki kitlesel muhalefet, ABD’yi Vietnam’da yürüttüğü emperyalist savaştan çekilmeye zorlamada önemli bir faktör olmuştu.
Rusya’da, kendi ülkelerinin Ukrayna’da yürüttüğü savaşa cesurca karşı çıkan ve bu doğrultuda hareket eden insanlar desteklenmeli ve bu türden daha fazla muhalefet teşvik edilmelidir. Ancak aynı zamanda, ABD emperyalistlerinin (ve onlarla müttefik olan diğerlerinin) Rus saldırganlığına karşı bu muhalefeti “batılı” emperyalist amaçları ve eylemlerini pekiştirmek ve desteklemek için kullanmaya yönelik ikiyüzlü hamlelerine de şiddetle karşı çıkılmalıdır.
Burada, bu temel yönelim noktalarını vurgulamak önemlidir:
Rusya’nın bu emperyalist saldırganlığı elbette kınanmayı hak ediyor. Fakat özellikle de bu ülkede -ki bu tür saldırganlık eylemlerinde açık ara rekoru elinde tutmaktadır- yaşayan insanlar açısından “bizim” emperyalistlerimizin tutumlarını tekrarlamamak ve amaçlarına hizmet etmemek, bunun yerine Rusya’nın Ukrayna’yı işgaline karşı muhalefeti, “barışı” veya “ulusların kendi kaderini tayin hakkını” teşvik etmenin bir yolu olarak değil de rakip Rus emperyalistlerine karşı ABD emperyalist çıkarlarını ilerletme aracı olarak kullanan bu (ABD) emperyalistlerin amaç ve eylemlerine karşı muhalefetimizi açıkça ortaya koymak, temel bir ilke meselesidir ve derin bir önemi vardır. Dolayısıyla, bu çok önemli ilkeye uygun olarak Rusya’nın Ukrayna’yı işgaline, özellikle de bu emperyalist ülkedeki insanlar tarafından yapılacak herhangi bir muhalefete, ABD’nin sürekli olarak sürdürdüğü savaşlara ve diğer ülkelere şiddetle müdahale ettiği diğer biçimler de dahil dünyadaki rolüne karşı açık ve kesin bir tavır eşlik etmelidir. (8)
Ve genel olarak NATO’nun parçası olan (veya başka bir şekilde ABD ile uyumlu) olan ülkelerdeki halklar -Ukrayna’daki Rus saldırganlığına karşı koyan ve buna karşı hareket edenler de dahil olmak üzere- görüşlerini yükseltmeli, bunun farkına varmalı ve aynı zamanda kendi ülkelerinin egemen sınıflarının Rusya’nın saldırganlığına karşı muhalefeti kendi gerici hedeflerini ilerletmek için kötüye kullanma yollarına aktif olarak karşı çıkmalıdır.
Bir kez daha belirtmek gerekiyor; temel olarak bu emperyalistlerin diğer tüm büyük suçlarıyla birlikte yürüttükleri savaşlara -insanlığın varlığına tehdit oluşturabilecek savaşlara (buna emperyalistlerin birincil derecede sorumlu olduğu çevrenin sürekli ve hızlanan yıkımı dahildir) son vermek için, devamlı olarak böylesi savaşlara, korkunç yıkımlara ve insanlığın tekrar tekrar maruz kaldığı büyük acılara yol açan onların tüm sistemlerine bir son vermek gerekiyor.
Şüphesiz, insanların Ukrayna’daki savaştan öğrenmesi gereken çok önemli bir ders de, hangi taraf olursa olsun insanlığın bu emperyalistlerin dünyayı yönetmeye devam etmesine ve bu durumda kimin egemen olacağı konusunda savaşmalarına daha fazla izin veremeyeceğidir. Bu durum insanlığın geleceği ve varlığı için gerçek ve korkunç bir tehdit oluşturmaktadır.
Bu bağlamda aşağıdakiler meseleyle ciddi şekilde ilgilidir ve büyük önem taşımaktadır:
“Felaket Bir Şey Ya da Gerçekten Özgürleştirici Bir Şey” içinde bugün dünyada olup bitenleri kapsamlı bir şekilde analiz ettim ve içereceği tüm tehlikeler ve zorluklarla birlikte, bu emperyalist ülkede devrimin daha olası hale geldiği ender zamanlardan biri olduğunu, buna daha da acilen ihtiyaç duyulduğunu aktardım. (9)
Bütün bunlar revcom.us’ta yükseltilen ve New York ve Los Angeles’taki 1 Mayıs’larda etrafında kitlelere çağrı yapılan sloganların büyük önemini bir kez daha vurguluyor:
ABD/NATO İLE RUSYA ARASINDAKİ SAVAŞA HAYIR! 3. DÜNYA SAVAŞINA HAYIR!
SÖKÜLMESİ GEREKEN İNSANLIK DEĞİL, BU SİSTEMDİR!
ONLARIN GELECEĞİNİ KABUL ETMİYORUZ—
GERÇEK BİR DEVRİM İÇİN ÖRGÜTLENME ZAMANIDIR!
Dipnotlar:
2)Sean Penn’in Çılgın Deliliği ve Nükleer Savaş Tehlikesi | Yeni Komünizm (yenikomunizm.com)
3)“Yasal Gangsterler” – Nükleer Silahlı Gangsterler | Yeni Komünizm (yenikomunizm.com)
4)“Yasal Gangsterler” – Nükleer Silahlı Gangsterler | Yeni Komünizm (yenikomunizm.com)
5)Sean Penn’in Çılgın Deliliği ve Nükleer Savaş Tehlikesi | Yeni Komünizm (yenikomunizm.com)
6)Yazarın gözlemi: Zelensky, Yahudi olduğu için Ukrayna’da ve hükümetinde gerçek veya önemli bir NAZİ katılımının olamayacağı argümanı, gerçeğe olduğu kadar mantığa da aykırıdır. İlgili bir benzetme için: Geçtiğimiz dönemlerde ve uzunca yıllar Pakistan hükümetinin başında bir kadın vardı; Benazir Butto. Yine de Pakistan, kadınlara yönelik korkunç baskının damgasını vurduğu, dünyanın en bariz patriarkal ülkelerinden biriydi ve öyle de kaldı. Bir ülkenin kadınlara yönelik korkunç baskıyı bünyesinde barındırması -veya NAZİ’lerin önemli ölçüde katılımıyla belirlenmesi durumu- o ülkenin hükümet başkanının kim olduğu tarafından değil, aslında ülkede kadınlara yönelik korkunç baskıyı bünyesinde barındırıp barındırmaması veya NAZİ’lerin önemli katılımlarının olup olmadığı gerçeği tarafından belirlenir. Gözleri kör eden şeyleri bir kez kaldırınca, bu anlayış Sherlock Holmes’un da söyleyeceği üzere temel önemdedir.
9)“Yasal Gangsterler” – Nükleer Silahlı Gangsterler | Yeni Komünizm (yenikomunizm.com)
Yeni Komünizm
