Yeni Komünizm
Editörün notu: Aşağıda yer almakta olan yazı Devrimci Komünist Parti-ABD’nin önderi ve yeni komünizmin mimarı olan Bob Avakian’ın ABD’de yaşanan seçimler sonrasında yaptığı ilk müdahaledir. Çevirisini dikkate sunarız.
İçerisinde bulunduğumuz zaman demoralizasyona ve umutsuzluğa kapılma zamanı değildir. Bu zaman meşru öfkenin ve devrimci kararlılığın zamanıdır.
Yaşanılan bu seçim bu ülke içerisinde gerçekten de “iki ülke” olduğunu keskin bir şekilde öne çıkarmıştır.
Bu durum aslında bu ülkenin kölelik ve soykırım üzerine sözde Amerika “Birleşik Devletleri” olarak kurulduğu zamandan bu yana devam eden temel bir bölünmedir. Bu bölünme, ülkenin tarihi boyunca; ne 1860’lardaki İç Savaşta ne de 1960’lar ve sonrasında yaşanan değişikliklerle gerçekten çözümlenmemiştir.
Daha önce de söylediğim gibi İç Savaş dönemi kölelik yanlısı Konfederasyon ile Amerikayı bir kez daha agresif, aleni beyaz üstünlenmecisi, erkek şovenizmi ve LGBT karşıtı yapmak isteyen bugünün faşizmi arasında direkt bir bağlantı vardır.
“İki ülkeye” bölünmüşlük bu sistem altında iyi bir şekilde çözümlenemez. Donald Trump gibi apaçık bir faşistin bu ülkenin başı olarak seçilmesi bu durumun güçlü bir dışavurumudur.
Bu sistem altında iyi bir çözümün olmamasının sebebi hakim sınıfların “anaakım kliği” Demokratların sözleri ve yalanlarına rağmen bu sistemin acımasız sömürüye; ırk, cinsiyet ve cinsel kimlik üzerine baskıya, çevrenin ve dünya halklarının yağmalanması ve savaşların tahrip ediciliğine dayanmasıdır. Bütün bunlar hakim sistem olan kapitalizm-emperyalizmin içerisine inşa edilmiştir.
Bu ülke içerisinde bir “ülke”-faşizmi destekleyenler-bu baskı ve çılgınlığı talep ettikleri gibi bunu kutlamaktadırlar.
Diğer “ülke” ise bu baskıyı ve çılgınlığı sonlandırmak istemektedir ancak bu sistem altında bunun bir sonu yoktur.
Ve şeyler bu sistemin belirlediği koşullarda ve sınırları içerisinde yer aldığı müddetçe faşistler hiçbir iyi insanın sahip olmadığı inisiyatife sahip olacaklardır.
Neden? Çünkü faşizm kapitalist-emperyalist sistemin hakimiyeti ve işleyebilmesinin bir yoludur ve bu faşizmi uygulama noktasında çok kararlı olan güçlü bir hakim sınıf kliği bulunmaktadır. Ancak iyi insanların bitmesini istedikleri adaletsizlikler bu sistem altında bitmeyeceklerdir. Ve her ne kadar hakim sınıfların bir kliği bu faşizme karşı olsa da bu karşıtlık bu mevcut sistemin sınırları ve koşulları içerisinde yer almaktadır. Hakim sınıfların hiçbir kısmı bu faşizmi yenmek için gerekli ayaklanmanın riskini almayacağı gibi hakim sınıfların hiçbir kesimi bu sistemin içerisine inşa edilmiş ve sistemin onlar olmaksızın yapamayacağı derin adaletsizlikler ve canavarca suçlara bir çözüm bulamayacaktır.
Ve zaten mesele de budur: Şeyler, daha fazla bu sistemin ve onun hakim sınıflarının koşulları ve sınırları içerisinde kalmamalıdır.
Zaman, acil olarak tek pozitif çözüm olan devrimci çözüm yoluyla kesin ve nihai bir şekilde faşist “ülkeyi” yenmek ve bunu, faşizmi ve bütün adaletsizlikleri doğuran bu sisteme bir son vermenın parçası olarak bu temel ayrışımı çözümlemektir. (Bu faşist “ülkenin” bir parçası olmak noktasında yanlış yönlendirilen insanlara gelince: Kesin olarak faşizmi yenmek ve bunu bütün sistemden kurtulmanın bir parçası olarak yapmak yanlış yönlendirilmiş insanları sarsarak uyandırmanın özgürleştirici ve devrimci çözüme kazanmanın en iyi yoludur.)
Başta da söylediğim gibi bu zaman demoralize olmanın ve umutsuzluğa kapılmanın zamanı değildir. Şayet bunu yaparsak bu, sistemin koşullarını kabul etmek anlamına gelecektir.
Bu zaman meşru ökfenin ve devrimci kararlılığın zamanıdır. Gerçek anlamda, kölelik ve soykırımla kurulduğu zamandan bugün dünyanın en ölümcül ve yıkıcı baskıcısı olduğu ve insanlığın geleceğini ve varlığını tehlikeli bir şekilde tehdit ettiği günümüze kadar “Birleşik Devletler ”e damgasını vuran bu bölünmeye nihayet kesin, özgürleştirici ve devrimci bir çözüm getirme zamanıdır.
Biz devrimci komünistlerin deklarasyonumuzda açıkça ifade ettiği şey için ayağa kalkıp savaşmanın zamanı geldi:
Mevcut kapitalist-emperyalist sistemin ve bu ülkenin devletinin kurumları ilga edilip dağıtılmalıdır. Yerine ise Kuzey Amerika Yeni Sosyalist Cumhuriyeti Anayasasına dayanacak yeni, sosyalist bir sistem getirilmelidir.
